De Chinees-Indische restaurants in ons land zijn vanaf februari 2021 officieel Nederlands immaterieel erfgoed. Niet alleen vanwege het unieke ‘poldergerecht’ babi pangang: “Het gaat om de hele entourage: het schuifluik, het aquarium, de gratis kalender en natuurlijk de bekende vraag ‘sambal bij?’”

De eerste Chinese restaurants dienden zich begin twintigste eeuw in Rotterdam aan. Na de Tweede Wereldoorlog groeide de interesse in
Aziatisch eten in Nederland, onder meer door de komst van vele
Indische Nederlanders nadat Indonesië de onafhankelijkheid had uitgeroepen.

Het aantal Chinese restaurants is in de afgelopen tien jaar flink teruggelopen. Dit komt deels door de toegenomen diversiteit in de horeca. Chinees eten, dat doorgaans vrij zwaar en vet is, heeft echter ook te lijden onder de opkomst van gezonder eten.

Ik denk zo maar dat de meeste Nederlanders geen idee hebben hoe echt Chinees en Indisch eten smaakt. Veel van de maaltijden van de “afhaal” Chinees zijn aangepast aan de Nederlandse smaak en dat is niet alleen hier. Er is ook een wezenlijk verschil qua smaak tussen de Nederlandse, Duitse en bijvoorbeeld Franse Chinese keuken.

Voor u gelezen – Edmé